ABD’deki önemli yabancı yatırımlar, yatırımcının kendisi, ailesi ve bazı durumlarda yatırımcının çalışanları için göçmenlik statüsüne başvurabilirler. Ancak kurallar her başvuru için farklı olup ve sürekli değişip zaman içinde onay alınmasını daha zor hale getirmiştir.

Daha büyük yatırımlar (EB-5 olarak bilinirler), yatırımcı ve aileleri için yeşil kartla sonuçlanabilirken, 200.000 $ ‘dan daha düşük yatırımlar (E-2 veya antlaşmalı yatırımcılar/investment visa) iş devam ettiği sürece, süresiz olarak yenilenebilir. EB-5 programında birçok yatırım fırsatını kısıtlayacak veya engelleyecek kritik değişiklikler 21 Kasım 2019’da yürürlüğe girdi ki bununla birlikte Trump Yönetimi Antlaşmalı Yatırımcı (E-2) vizelerini kısıtlayan ya da engelleyen politikaları da uygulamaktadır.

Her ne kadar bu başvurular deneyimli bir göçmenlik avukatının yardımını gerektiren çok karmaşık konular olsa da bu vizeleri şu şekilde özetleyebiliriz:

EB-5 Yatırımları

İstihdama Dayalı Öncelik kategorisi daha büyük yatırımcılar için ayrılmıştır. İstihdam Temelli Beşinci Öncelik veya EB-5 olarak bilinen bu kategori, “yeni bir ticari işletmeye” yapılacak olan yatırımla, en az 10 veya daha fazla Amerikalı isçi için istihdam yaratabilmesini gerektirir. 21 Kasım 2019 itibarıyla, asgari yatırımın boyutu neredeyse iki katına çıktı ve yatırımlar için kabul edilebilir coğrafi alanlar daha sınırlı hale geldi. Yeni düzenlemenin özeti aşağıdaki gibidir:

• Minimum Yatırım Tutarlarının Yükseltilmesi Yeni kanuna göre, Hedeflenen İstihdam Alanları (TEA)’nda yapılacak olan en az yatırım tutarı 500.000 $’ dan 900.000 $’ a çıkartılmış, olup, TEA dışındaki yatırımlarda ise bu miktar 1 milyon $ ‘dan 1,8 milyon $’ a yükseltilmiştir. Gelecekte yapılacak yatırımlar için yatırım oranı 5 yılda bir enflasyona göre ayarlanacaktır.
• Hedeflenen İstihdam Alanlarındaki Değişiklikler

Ticari işletmenin bir TEA’da olup olmadığını eyaletler yerine federal hükümet belirleyecek. Bu durumda, şu anda bir TEA olarak nitelendirilen ve daha düşük tutar üzerinden yatırıma izin verilen birçok EB-5 projesi artık uygun olmayabilir ve bu da minimum yatırım artışının 500.000 $ ‘dan 1.8M $’ a çıkmasına neden olabilir.

Not edilmesi gereken diğer hususlar:

• EB-5 yatırımcısı E-2 ya da diğer adıyla Anlaşmalı Yatırımcı vizesi (E-2/investment visa) başvurucunun aksine herhangi bir ülkeden olabilir.
• Yatırım, kendi işinize doğrudan bir yatırım veya İç Güvenlik Bakanlığı (DHS) tarafından onaylanan bir Bölgesel Merkeze dolaylı bir yatırım olabilir. Bölgesel Merkez, hemen hemen her zaman yatırımcı için istihdam yaratacak daha büyük ancak yatırımcının ticari işletmenin yönetimine doğrudan katılımı olmayan milyonlarca dolarlık projeleri içerir.
• İlk başvuru onaylanmadan önce 10 kişilik istihdam yaratılması şartı yoktur, ANCAK iş planı, bu işlerin 2 yıl içinde nasıl yaratılacağını açıklayan ayrıntılı bir analiz sağlamalıdır.
• DHS tarafından onaylanmış 700’den fazla Bölgesel Merkez vardır ve yalnızca küçük bir kısmı, nitelikli bir girişimi tam olarak finanse etmekte ve göçmen yatırımcılar için USCIS onaylarında daha başarılıdır. Dolayısıyla akıllıca bir Bölgesel Merkez seçmek çok kritiktir.
• E2 Anlaşması Yatırımcı programında olduğu gibi, EB-5 yatırımı, yatırımcının kişisel fonlarından yapılmalıdır ve bu fonlar bir hediye, miras, teminatlı kredi veya kendi kazandığınız gelirden kaynaklı olabilir.
• İlk EB-5 başvurusu, iki yıl geçerliliği olan koşullu bir daimi ikamet hakkı (green card) ile sonuçlanacaktır. Yeşil kartın sona ermesinden önceki 90 gün içinde, yatırımcı, USCIS’e yatırımını tam olarak ödediğini ve bu yatırımın ABD’de 10 kişilik istihdam yarattığını göstererek koşulları kaldırmalıdır.

E-2 YATIRIMCI VİZELERİ (Investor visa)

Anlaşmalı Yatırımcı kategorisi, yabancı şirketlerin ve daha küçük bireysel yatırımcıların, şirketin iş operasyonlarını yönlendirmesi için yatırımcıyı veya yatırımcı şirketin kilit bir çalışanını (E-2 Employee) ABD’ye transfer etmesine izin verir. Yasa ve yönetmelikler geçmişte değişmemiş olsa da, hem USCIS (Amerika Gocmenlik Ofisi) hem de konsoloslukların düzenlemeleri uygulama şekli köklü değişikliklere uğramıştır ve bu değişiklikler aşağıdaki sonuçlara neden olmuştur;

• Artık her uygulamada cok derinlemesine delil yığınına ihtiyaç var.
• Yasa ve yönetmelikler E-2’nin, yatırımcı yatırım yapma sürecinde onaylanabileceğini öngörse de artık işletmenin gerçekten faaliyete geçtiğini ve düzenli bir mal ve hizmet akışı ürettiğine dair kanıt istenmektedir.
• Yönetmelikler, yatırımcının vize veya statü değişikliği suresinin sona ermesi üzerine kendi ülkesine döneceğine dair bir kanıt (Non-immigrant intent) sunmasını gerektirmediği halde, çoğu konsolosluk bu konuda önemli miktarda kanıt istiyor.
• Yönetmelikler, E2 yatırımcısının 5 yıl içinde en az bir Amerikalı için istihdam yaratmasını zorunlu kılmasına rağmen, uygulamada başvuru anında da mevcut çalışanların bulunması ve bu çalışanların şirket içindeki yerlerini ve görevlerini gösteren detaylı bir semanın da başvuruya eklenmesi gerekmektedir.

Dikkat edilmesi gereken diğer genel konular:

• E-2 başvurucunun bu başvuruyu yapabilmesi için, ABD ile yatırım anlaşması olan ülkelerden (treaty country) birinin vatandaşı olması gerekmektedir.
• Bu anlaşmalı ülke listesi uzundur ancak BRIC ülkelerinden herhangi birini (Brezilya, Rusya, Hindistan veya Çin) içermemektedir. Yatırım tutarı “kayda değer” olmalıdır.
• Yönetmelikler belirli bir asgari tutar belirtmese de nadiren 100.000 $ ‘ın altındaki yatırımları kabul ediyoruz ve bazen bu bile yeterli olmayabiliyor. Nihayetinde yatırım tutarı, işin yapısına ve bu işi sürdürülebilir kılmak adına gerekecek fon miktarına bağlı olarak değişmektedir. (Bir markete yapılan yatırım, bir üretim tesisine yapılan yatırımdan daha az olacaktır.)
• Yatırım “marjinal” olamaz. Bu yatırımın “yalnızca yatırımcı ve ailesinin geçimini sağlayabileceği kadar olamayacağı” anlamına gelir. Yatırımın kaynağı yatırımcının kendi kişisel fonları olmalı ve bu fonların kaynağı gelir, hediye (geri ödenmemek üzere bir bir aile bireyinden gelenler), miras, mülk satışı veya kişisel olarak teminat altına alınmış veya herhangi bir yasal yolla elde edilmiş kredi de olabilir.
• Yatırımcı bir işletme ise, fonlar işletmenin kendi fonları olmalı ve bu işletmenin anlaşmalı yatırımcı ülkenin uyruğunda olması gerekir.
• Yatırımın nakit olması Sart değildir. Örneğin, üretimi yapılmış hammadde de yatırım olarak kabul edilebilir.
• Yatırımcı, ABD’deki şirketin çoğunluk hissesine sahip olmalıdır, bu da genellikle şirket hisselerinin veya ortaklık payının %51’ine sahip olmak anlamına gelir.
• Yatırım risk altında olmalıdır. Bu, yatırımının harcanması zorunluluğuna ve yatırımın sadece bankada harcanmadan duran bir para olamayacağı anlamına gelir.